22 juni 2025: Tiende editie van muzikaal en poëtisch eerbetoon aan Priester Daens in Aalst
AALST – Voor de tiende keer op rij organiseerde het Priester Daensfonds het ‘Muzikaal en Poetisch Daensmoment’, een sfeervol eerbetoon aan de Aalsterse priester en sociale strijder Adolf Daens. Wat begon in 2014 als een muzikale en poëtische wandeling langs bekende Daenslocaties in het centrum van Aalst, groeide uit tot een vaste waarde in de stad.
Het initiatief startte in 2014, ter gelegenheid van de festiviteiten rond ‘Daens175’, een huldeperiode bij de 175e verjaardag van Priester Daens. De eerste edities stonden bekend als de ‘Poëtisch Muzikale Daenswandeling’, waarbij deelnemers halt hielden op verschillende historische plekken die herinneren aan het leven en werk van Daens. De groeiende belangstelling zorgde er voor dat niet alle locaties geschikt bleven voor het groeiende publiek. Vanaf de zevende editie opteerde men voor één locatie, de sfeervolle Sint-Annakerk, en werd het initiatief herdoopt in ‘Poëtish-Muzikaal Daensmoment’
Ook dit jaar werd de kerk goed gevuld voor een namiddag vol muziek, poëzie en ingetogen bezinning, met als centrale thema: ‘Mi lanct na di, gheselle mijn’. Zangers, muzikanten en voordrachtkunstenaars brachten samen een ontroerende ode aan Daens en zijn strijd voor rechtvaardigheid.
Vanaf het eerste uur is Wouter De Bruyne de bezieler en samensteller van dit kunstige programma. Met zijn opmerkelijke en soms gedurfde keuzes geeft hij al jaren het Daensmoment inhoud en diepgang. Daarnaast luisteren zijn kenmerkende pen en scherpe, oprechte teksten tal van publicaties en initiatieven van het Priester Daensfonds op. Als dank voor zijn jarenlange inzet kreeg hij een verzamelboek overhandigd met zijn eigen teksten, verrijkt met beelden van het Daensistisch erfgoed uit de Denderstreek.
Herdenking Priester Daens – 118 jaar later, nog steeds brandend actueel
Op 14 juni herdachten we aan het Daensmonument in Aalst de dood van Priester Adolf Daens, exact 118 jaar geleden. Maar meer dan een herdenking was het een oproep: zijn strijd voor sociale rechtvaardigheid, gelijkheid en menselijke waardigheid is nog steeds bitter nodig.
Daens was geen man van grote theorieën, maar van moedige daden. Hij koos in zijn tijd resoluut de kant van de arbeiders, de armen, de uitgeslotenen. Tegen de gevestigde orde in, bracht hij hoop aan wie vergeten was. Zijn geloof was geen troost, maar een motor voor verandering.
Vandaag leven we in een andere wereld, maar tegelijk ook niet. Nog steeds worden mensen uitgesloten omwille van afkomst, armoede of afkomst. Nog steeds staat winst boven menselijkheid. In die context is Daens geen figuur van het verleden, maar een gids voor de toekomst. Zijn boodschap daagt ons uit om niet te zwijgen, om op te staan, om het verschil te maken – in onze buurt, op school, op het werk, in de politiek.
We zien gelukkig ook hoop: in jongeren die zich inzetten voor het klimaat, in vrijwilligers die opkomen voor vluchtelingen, in lokale solidariteit. Daar leeft de geest van Daens verder.
Laat deze herdenking dus geen eindpunt zijn, maar een nieuw begin. Laten we zijn werk voortzetten. Niet enkel met woorden, maar met daden.
Daensdag 2025: volle Sint Martinuskerk herdenkt priester Daens
Jaarlijks organiseert Priester Daensfonds begin juni de Daensdag en staat het tijdens een eucharistieviering stil bij de man die op de bres sprong voor de arbeiders, de armen en de verdrukten. Afgelopen zondag 1 juni stroomde de Sint-Martinuskerk in Aalst dan ook helemaal vol voor deze jaarlijkse gedachtenisviering ter ere van priester Daens.
De viering was sfeervol en prachtig opgeluisterd. Pieter Stevens en het Sint-Martinuskoor, op het orgel begeleid door André De Cock, zorgden voor passende muziek en samenzang. Voorganger was E.H. deken Hans Vandenholen, die in zijn homilie de gelijkenis trok tussen priester Daens en de heilige Stefanus. Beiden kwamen op voor de zwakkeren en waren daarom een risico voor de gevestigde orde. Stefanus stierf de marteldood, Daens werd figuurlijk gestenigd met woorden en tegenwerking. Deken Vandenholen wees op de grootheid van Daens’ strijd voor sociale rechtvaardigheid en op de rol die hij heeft gespeeld om de situatie voor arbeiders te verbeteren. “Gelukkig is er intussen veel ten goede veranderd, mede dankzij de inspanningen van priester Daens”, luidde het. En hij herinnerde ook aan Mgr. Léonard, die in deze kerk eerherstel bracht en vergiffenis vroeg voor de manier waarop de kerk destijds met Daens is omgegaan.
Na de mis waren de aanwezigen van harte welkom op de receptie in huis De Mantel. Daar werd bij een drankje en een babbel verder nagepraat over de man die tot op de dag van vandaag inspireert en tot de verbeelding spreekt.
Sfeervolle novemberhulde aan het graf van de familie Daens
Naar jaarlijkse gewoonte brachten tientallen daensisten op 1 november hulde en bloemen aan Daens op de Aalsterse begraafplaats. Pieter Stevens en de Cantores Ad Rosam zorgden voor de muzikale omlijsting. Lieve De Geyter was de gastvrouw en actualiseerde met een tekst van Wouter De Bruyne de figuur en gedachtegoed van Priester Daens;
Dierbare priester Daens,
Charles Woeste en zijn kliek lopen hier niet meer rond
om arbeiders en kinderen uit te buiten
en aan te schuiven aan rijke tafelen met prelaat en prins.
Ze zijn een voetnoot geworden.
En toch missen we je.
Maar nu terugkeren uit het hiernamaals
zou je hard treffen en veel pijn doen.
De stilte leeft immers in ballingschap
het sociale weefsel is uitgerafeld
er vallen honderden doden, ook kinderen
in het Midden-Oosten en Oekraïne.
En in Soedan zijn talloze wanhopige mensen op de vlucht
naar nergens, hongerig en uitzichtloos
Intussen kijken wij de andere kant op
en discussiëren wij drukdoende en onbevangen
over de bestemming van onze tweede vakantiereis :
wordt ze exotisch of denken we aan een cruise ?
En als het vluchtelingenprobleem ter sprake komt,
klinkt steevast het motto : ik ben geen racist, maar toch……
Keer dan toch maar terug, priester Daens,
In memoriam Peter Dauwe
HONDERD JAAR NA DAENS
Noch Adolf, noch Pieter Daens zullen, een goede eeuw terug, een vermoeden gehad hebben dat erin Aalst iemand zo goed hun idealen naar vandaag zou vertalen. Die iemand is Peter Dauwe.
Reeds op school en vooral binnen de KSA bleek de sociale ingesteldheid en vooral de actiebereidheid op dat gebied een rode lijn bij de jonge Peter.
Bij de start van zijn beroepsloopbaan als socioloog werd dit zo versterkt dat hij al snel de ambtenaar, secretaris en bezieler werd van het stedelijk “Coördinatiecomité voor Welzijnsbeleid”. Het was Peter die een stevige inbreng had, weliswaar achter de schermen, bij Dirk Barrez bij het maken van diens spraakmakende Panorama over generatiearmoede in Aalst in 1990.
De reacties op de uitzending gaven een stevige steun aan tal van initiatieven, zeker in Aalst. Ook al bleef Peter steeds discreet op de achtergrond, nam hijzelf heel wat initiatieven en gaf steun aan wie zich engageerde.
Al snel besloot hij om samen met een aantal medestanders de getuigenissen van een groot aantal mensen in armoede te verzamelen en samen met een aantal suggesties, remedies en voorstellen te bundelen en uit te geven. “Overleven in Aalst – 100 jaar na Daens” bracht heel wat te weeg en zo groeiden in Aalst nieuwe initiatieven.
Als bestuurslid van ons fonds was hij één van de initiatiefnemers en trekkers van de eerste “Denkdag” rond “17 oktober: Werelddag van Verzet tegen Extreme Armoede en Uitsluiting”, in 1993 in “De Werf”.
Ook nadien coördineerde hij een werkgroep rond “Stop de Armoede” die in 1994 met 64 deelnemende verenigingen en heel wat randanimatie de Grote Markt overspoelde. Die actie rond 17 oktober is mede zijn onverdroten inzet na 30 jaar nog steeds een merk- waardige en helaas broodnodige herdenking.
Toen enige tijd later door politieke en persoonlijke tegenstellingen het “Coördinatiecomité” ter ziele ging zocht Peter naar een nieuw instrument. Samen met de betreurde Guido Ossemerct en Gaby Desmyter werd de basis gelegd voor wat nieuws.
Dat werd in eerste instantie “Steunpunt Welzijn” gevolgd door “Schulden op School”.
Een eerste taak die Peter op zich nam was het opstellen van de “Sociale Kaart” van zuid Oost- Vlaanderen om een goed inzicht te hebben over vooral de leemtes die er waren. Ook de opstart van “Groene Zorg” en de samenwerking met “Paco” voor een toneelproject rond “Welzijn” waren de eerste initiatieven.
Tevens werd met onverdroten ijver binnen Steunpunt gestart met de fietskoerierdienst “Snel en Wel” en het tijdschrift “Welzo”.
Weldra werd de werking uitgebreid met “Lets”, “Kla4”, “In Kleur”, “Het Wereldhuis”, “Helpend Handjes”, het “Repair café” en “De Korte Keten”. Ook andere initiatieven oa. de uitbreiding van “Snel en Wel” naar Oudenaarde en Ninove staan op het palmares van Peter.
Hij was tevens één van de stichters en gedreven bestuurder van het wijkgezondheidscentrum “Daenshuis” waar zijn inbreng niet te onderschatten viel.
Nieuwe initiatieven nemen en ”gaten” opvullen om het welzijn van de minsten te verbeteren bleven zijn grootste drijfveer.
Het zal een hele opdracht worden om de nodige mensen te vinden die zijn taak kunnen verder zetten met dezelfde bezieling om het welzijn verder uit te bouwen .
Naast zijn sociaal engagement en in de lijn ervan was Peter al enkele jaren een trouwe leverancier van een wekelijks “Doordenkertje” aan “Kerk en Leven” het Aalsterse parochieblad. In de vorm van een korte zin wou hij zijn medekristenen helpen hun geloof “handen en voeten “ te geven.
Voor Peter was “iedere dag de juiste dag om iets goed te doen”.
Met dit gezegde van Maarten Luther King willen we Peter, zijn ideeën en werkkracht levend houden en dankbaar blijven voor wat hij betekende voor het welzijn, zeker voor de kleinen.
Karel Van den Bossche
Geslaagd 9e Poëtisch Muzikaal Daensmoment ( zondag 23 juni 2024)
In de Aalsterse Sint-Annakerk bleven weinig stoelen onbezet voor het 9e Poëtisch Muzikaal Daensmoment. Voor de 9e keer slaagde Wouter De Bruyn er in een prachtig programma samen te stellen waar woord- en muziekkunst de aanwezigen bekoorde. Met de invalshoek ‘De verbeelding ziet meer dan het oog’ brachten voordrachtkunstenaars, zangers en muzikanten een aangename en sfeervolle namiddag. Na de optredens werd Wouter voor zijn onvermoeibare inzet in de bloemetjes gezet. En een kleine receptie ontbrak natuurlijk niet.
Jaarlijkse kransneerlegging aan het Daensmonument (14 juni 2024)
Naar jaarlijkse gewoonte werden op de overlijdensdatum van priester Daens door het Priester Daensfonds bloemen neergelegd bij het monument op het Werfplein.
De zon schijnt niet alle dagen en wat regen moet kunnen. Voorzitter Vicky De Wolf verhuisde dus voor een korte toespraak naar de luifel van de Werfkapel. Zij riep op om waakzaam te blijven en te blijven ijveren voor democratie. Democratie gebaseerd op het gelijkheidsideaal, op vrije en eerlijke verkiezingen, op vrije meningsuitingen, op de bescherming van minderheidsrechten en dat alles met respect voor fundamentele mensenrechten.
Na de kransneerlegging bracht Wouter De Bruyn aan het monument ‘Mijmeringen’
wij vinden een kind
tussen het puin in Gaza
het zal nooit een regenboog zien
noch de groeven van pijn
in het gelaat van zijn moeder
waarom?
wij spreken over de doden
tussen de ruïnes van Charkov
anoniem en in lakens gewikkeld
niet over gezichten
die achter cijfers schuilgaan
waarom?
wij praten over daklozen
als afval dat berust
en niet tot de mensheid behoort
maar voetnoot is geworden
of in de kantlijn leeft
waarom?
wij zijn helaas niet als Daens
wie verzet koos boven scepsis
en dienen boven heersen
maar de stoet van prelaten en heren van stand
had daar geen oog voor en keek weg
waarom?
Sfeervolle Daensdag in de Sint-Martinuskerk (2 juni)
De Sint Martinuskerk, nog volop in restauratie, zat nokvol. In een sfeervolle eucharistieviering werd priester Daens herdacht. Deken Hans Vandenholen bracht in zijn homilie hulde aan Daens. Na de viering werden in de koorgangen de aanwezigen uitgenodigd op een kleine receptie.
